به نقل از «تین نیوز»

مسیر کاهش هزینه لجستیک

تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۴۰۵۷

تین نیوز

مدیریت لجستیک، بخشی از فرآیند زنجیره تامین است که بر برنامه ریزی، اجرا و ذخیره سازی کالا، خدمات و اطلاعات مرتبط با آن نظارت دارد و سرعت انجام و تحویل سفارش ها را تسریع می کند.

به گزارش تین نیوز  به نقل از دنیای اقتصاد، در صورتی که شبکه لجستیک توسعه نیابد، هزینه های حمل و نقل کالاها افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این افزایش تاثیر خود را بر قیمت تمام شده محصولات نشان داده و موجب گران شدن کالاها نیز می شود.

در ایران هزینه های حمل و نقل از متوسط جهانی گران تر است. علت اصلی این مسئله، هزینه های مستقیم نظیر ناوگان و تجهیزات، سوخت، اقلام مصرفی، نیروی انسانی، عوارض و تعرفه های بهره برداری از زیرساخت ها و سایر هزینه های مترتب حمل و هزینه های غیرمستقیم نظیر ارزش زمان، تاخیرها، ریسک ها و هزینه های بالاسری است.

از سوی دیگر در حمل و نقل بین المللی، هزینه لجستیک به دلیل تحریم ها بالاست. در واقع چون صادرکنندگان قادر نیستند کالاهای خود را از مجاری مستقیم و رسمی به کشورهای هدف ارسال کنند، مجبور به حمل و نقل با شیوه های غیرمستقیم هستند که موجب افزایش هزینه های تمام شده برای صادرکنندگان می شود. با این همه حداقل در بخش داخلی می توان با افزایش بهره وری بر کاهش هزینه های حمل و نقل کالا در کشور تاثیرگذار بود و با اقدامات نرم افزاری، فرآیندی، سیاستی و هماهنگ سازی به طور کم هزینه ای، موجب رشد در این بخش و کاهش هزینه های حمل و نقل شد.

اتاق فکری با موضوع «هزینه های حمل و نقل در قیمت تمام شده و راهکارهای کاهش آن»، به میزبانی موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی و با حضور سبحان نظری دبیر انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته؛ محمود سالمی مشاور کمیسیون لجستیک و حمل و نقل اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران؛ جواد هدایتی مدیرکل دفتر ترانزیت و پایانه های مرزی؛ مهرداد حمداللهی مدیرکل دفتر حمل و نقل کالای سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، مسعود فتحعلی رئیس بخش حمل و نقل ریلی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی و الناز میاندوآبچی عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی برگزار شد.

 به گزارش موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی، در ابتدای جلسه الناز میاندوآبچی، دبیر پنل و مدیر گروه پژوهش های لجستیک و زنجیره ارزش به امکان تعریف و محاسبه هزینه های لجستیک در سطوح مختلف اعم از ملی برحسب درصدی از تولید ناخالص داخلی، صنعت یا بنگاه برحسب درصدی از گردش مالی و فروش و کالایی برحسب درصدی از قیمت تمام شده اشاره کرد و گفت: متوسط سهم هزینه های حمل و نقل از قیمت تمام شده کالا در جهان بین ۵ تا ۱۰ درصد و در اروپا بین ۴ تا ۸ درصد برآورد می شود. در حالی که طبق برآوردهای اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در دهه ۱۳۹۰، این رقم برای ایران بین ۱۰ تا ۱۲ درصد بوده است. میاندوآبچی در بخش دیگری از سخنان خود، عوامل کلان اقتصادی و سیاسی و همچنین عوامل بخشی اعم از کیفیت تنظیم گری و تصدی گری دولت، ظرفیت ها و کیفیت زیرساخت های حمل و نقل و ویژگی های صنعت حمل و نقل را از مهم ترین عوامل اثرگذار بر هزینه های حمل و نقل دانست.

رئیس جلسه و دبیر انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته نیز با اشاره به اهمیت حمل و نقل و جایگاه بالقوه آن به عنوان یکی از جهش دهنده های اصلی اقتصاد کشور و ماهیت آن به عنوان تقاضای مشتق عنوان کرد: بخش حمل و نقل در ایران را می توان به لحاظ وسعت و گستردگی زیرساخت ها و بازیگران درگیر در آن، جزو ۱۵ تا ۲۰کشور برتر جهان دانست که مدیریت چنین سیستم بزرگی، به ویژه در کشوری بوروکراتیک کار دشواری است. به عبارتی بخش حمل و نقل، هم به لحاظ ساختار دچار ضعف بوده و هم از بیرون سیستم شرایط خاصی به آن تحمیل می شود.

سبحان نظری در ادامه سخنان خود، بهره وری پایین را یکی از مهم ترین عوامل بالا بودن هزینه های حمل و نقل کالا دانست و اظهار کرد: در حال حاضر سرمایه های فیزیکی انباشت شده زیادی در بخش حمل و نقل داریم که فعال شدن آنها می تواند فرصت اشتغال مستقیم را برای یک میلیون نفر ایجاد کند. با انجام اقداماتی از جنس نرم افزاری، فرآیندی، سیاستی و هماهنگ سازی که نیازی به سرمایه گذاری ندارد، می توان رشدهای جهشی را در این بخش و در بخش های متاثر از آن شاهد بود. به عنوان مثال با افزایش دسترسی معادن به شبکه حمل و نقل، معادن نیز فعال تر خواهند شد. وی همچنین اهمیت ساماندهی بحث رگولاتوری و تصدی گری را در بخش حمل و نقل ریلی کشور یادآوری کرد و افزود: متولی بخش ریلی در ایران یکی از تصدی گرترین رفتارها را نمایش می دهد و در عین حال همزمان، یکی از زیان ده ترین سازمان های وزارت راه و شهرسازی محسوب می شود.

در ادامه این میزگرد، مدیرکل دفتر ترانزیت و پایانه های مرزی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، مشکل اصلی بخش حمل و نقل کشور را نبود وزارت حمل و نقل دانست و اظهار کرد: در ساختار فعلی وزارت راه و شهرسازی، بیشتر تاکید بر توسعه زیرساخت های حمل و نقلی و بهره برداری از آنها بوده تا مدیریت حمل و نقل. جواد هدایتی، همچنین تاثیرگذاری الگوی خام فروشی و عدم تولید کالاهای با ارزش افزوده بالا در کشور را بر بالاتر بودن سهم هزینه های حمل و نقل این کالاها به دلیل قیمت پایین معرفی کرد. وی در ادامه به مواردی همچون بالا بودن قیمت تمام شده کامیون در ایران، تاثیر ارزان بودن سوخت بر قاچاق و محدودیت دسترسی به آن، بالا بودن هزینه پول (بیش از ۳۰ درصد قیمت تمام شده)، عدم پشتیبانی ساختار اقتصادی کشور از شکل گیری بنگاه ها و برندهای بزرگ در بخش حمل و نقل و پایین بودن بهره وری حمل و نقل جاده ای (میانگین ۴۵ هزار کیلومتری پیمایش سالانه کامیون در کشور در مقایسه با پیمایش بیش از ۲۰۰ هزار کیلومتری در اروپا و آمریکا) اشاره کرد.

در بخش دیگری از این نشست، مدیرکل دفتر حمل و نقل کالاهای سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای با بیان اینکه حمل و نقل حلقه آخر زنجیره تامین است، بیان کرد: تاثیرات مشکلات بخش تولید، ذخیره سازی و مابقی حلقه ها در نهایت به حلقه حمل و نقل منتقل می شود. مصداق بارز این مساله، سیاست های مقطعی و عدم برنامه ریزی و هماهنگی مناسب برای تولید، صادرات و واردات محصولات کشاورزی است که موجب نوسان شدید در عرضه و تقاضا می شود. برای مثال در آبان ماه امسال شاهد افزایش رسوب کالاهای اساسی تا ۵/  ۸میلیون تن در بنادر بودیم که حمل و نقل این کالاها به داخل کشور به دلیل مشکلات تخصیص بودجه با وقفه مواجه شده بود.

مهرداد حمداللهی در ادامه سخنان خود، مواردی همچون وجود واسطه های حمل و نقل جاده ای، بحث پشت بارنامه، اجرایی نشدن تفاهم نامه وزارت راه و شهرسازی و جهاد کشاورزی برای استفاده از ظرفیت دیگر شرکت های حمل و نقل به منظور حمل کالاهای اساسی، عدم انعقاد قرارداد حمل و نقل بین متصدی حمل و صاحب کالا برای اجتناب از مسائل بیمه تامین اجتماعی و مسائل مالیاتی، منوط کردن تخصیص سوخت به ارائه اسناد حمل، پیشی گرفتن روند افزایشی کامیون های ورودی به ناوگان جاده ای (۱۱۹درصد) در برابر روند افزایش تناژ کالا (۴۱درصد) طی ۱۰سال اخیر و در نتیجه شکل گیری رقابت منفی، فعال نشدن کامل بازارگاه های الکترونیکی حمل و نقل بار جاده ای، ضعف در رگولاتوری و هماهنگی بین زیرمجموعه های متولی حمل و نقل در وزارت راه و شهرسازی و با سایر نهادها و بخش ها و در نهایت وجود قوانین و مقررات دست وپاگیر بر سر راه فعالیت شرکت های حمل و نقل را مهم ترین عوامل بالا بودن هزینه های حمل و نقل بار جاده ای در کشور برشمرد.

در ادامه این نشست، محمود سالمی، مشاور کمیسیون لجستیک و حمل و نقل اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با اشاره به اجرای طرحی توسط این کمیسیون برای برآورد سهم لجستیک در بهای تمام شده کالا در کشور بیان کرد: عدم اعتماد کشورهای دیگر به ایران به دلیل مسائل موجود، باعث توقف کشتی های حامل کالاها در بنادر خارج از ایران می شود که در نهایت هزینه دموراژ این کشتی ها به دولت تحمیل می شود. همچنین در بخش ریلی نبود دیزل و واگن کافی و مدیریت نادرست حاکم بر ریل موجب بالا بودن هزینه ها در این بخش شده است. در حالی که طبق هدف گذاری ها، سهم ریل از جابه جایی کالا در کشور باید به ۳۰ درصد می رسید که با سهم ۱۰درصدی فعلی، فاصله زیادی دارد.

در ادامه جلسه، رئیس بخش حمل و نقل ریلی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، بر بیانات وزیر جدید راه و شهرسازی در خصوص لزوم پیشران و فناوربودن این وزارتخانه و اهمیت توجه به مشکلات، راه حل های مقتضی و مهم تر از همه، روش پیاده سازی این راه حل ها تاکید کرد و افزود: تحرک در بخش حمل و نقل می تواند باعث تحرک سایر بخش های اقتصادی شود و فناوری می توان به از بین بردن لختی در شبکه و رفع بوروکراسی سنگین در بحش حمل و نقل کمک کند. مهدی فتحعلی مشکلات اصلی لجستیک کشور در حوزه ریلی را روان نبودن و هزینه های بالای حمل و نقل و پایین بودن سهم ریل از جابه جایی بار در کشور بیان کرد.

وی مهم ترین راهکارهای افزایش سهم ریل از جابه جایی بار در کشور را اجرای سیاست های اتخاذشده در سند استراژیک حمل و نقل کشور و اجرای استراتژی های توسعه مراکز لجستیک برشمرد و اضافه کرد: طبق برآوردهای سند آمایش مراکز لجستیک کشور، توسعه این مراکز می تواند به کاهش ۳۰درصدی هزینه های حمل و نقل منجر شود و ضمنا هزینه های خارجی حمل و نقل اعم از آلودگی محیط زیست و تلفات حوادث جاده ای را نیز کاهش دهد.

فتحعلی در پایان، مجموعه اقدامات ضروری برای کاهش هزینه های حمل و نقل ریلی را در قالب دو محور اصلی رفع ضعف های مستقیم تعرفه گذاری موجود در بخش ریلی و رفع موانع ملی و حاکمیتی راه آهن بیان کرد. در انتهای این نشست، تعدادی از حاضران به بیان نظرات و دیدگاه های خود در خصوص هزینه های حمل و نقل کالا در کشور و راهکارهای کاهش آن پرداختند.

 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: زنجیره تامین تین نیوز لجستیک کاهش هزینه کشاورزی حمل و نقل مسکن جهان حمل و نقل ریلی سرمایه گذاری بخش ریلی وزارت راه و شهرسازی محصولات کشاورزی کالاهای اساسی بودجه جهاد کشاورزی تامین اجتماعی رقابت راه و شهرسازی قوانین و مقررات کشتی وزارتخانه بوروکراسی محیط زیست حمل و نقل ریلی شبکه ریلی بخش خصوصی ریلی سرمایه گذاری ریلی زنجیره تامین انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته راه آهن ایران هزینه های حمل و نقل کالا وزارت راه و شهرسازی شرکت های حمل و نقل حمل و نقل جاده ای بالا بودن هزینه بخش حمل و نقل حمل و نقل ریلی قیمت تمام شده کالا در کشور مدیرکل دفتر حمل و نقل کاهش هزینه حمل و نقل زیرساخت ها هزینه ها مهم ترین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۴۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هزینه فایده سفر رئیس جمهور به پاکستان

محمد حسین بنی اسدی، سرکنسول سابق ایران در لاهور پاکستان و کارشناس مسائل شبه قاره در یادداشتی برای جماران نوشت:

ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشورمان به‌دعوت ‌آقای شهباز شریف نخست وزیر  پاکستان، در راس یک هیئت عالی رتبه سیاسی ، اقتصادی ، امنیتی و فرهنگی و به منظور یک دیدار سه روزه رسمی در تاریخ  سوم اردیبهشت وارد اسلام آباد پایتخت پاکستان شد . ابراهیم رئیسی  پس بازدید از دو شهر بزرگ لاهور و کراچی در تاریخ پنجم اردیبهشت این کشور را به مقصد سریلانکا ترک کرد.

ابراهیم رئیسی در بدو ورود به اسلام آباد از سوی آقای ریاض حسین پیرزاده وزیر مسکن پاکستان مورد استقبال قرار گرفت . رییس جمهور کشورمان در کاخ نخست وزیری مورد استقبال شهباز شریف نخست وزیر قرار گرفت و طی اقامت در اسلام آباد  علاوه بر نخست وزیر با آصف علی زرداری رئیس جمهور ، ایاز صادق رئیس مجلس نمایندگان، یوسف رضا گیلانی رئیس مجلس سنا  و  ژنرال عاصم منیر فرمانده ارتش پاکستان دیدار و گفتگو کرد.  

طبعا در این گفتگوها طیف گسترده ای از موضوعات سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی در حوزه‌ دوجانبه، منطقه ای و بین المللی  مورد  گفتگو و تبادل نظر قرار گرفت که  منجر به امضای  هشت فقره سند شامل ٣ توافقنامه و ۵ یادداشت تفاهم مشترک بین ایران و پاکستان به شرح زیر شد : ١. موافقتنامه امنیتی  ٢. موافقتنامه قضایی در امور مدنی و تجاری ٣. موافقتنامه در امور بهداشت دامی ۴. یادداشت تفاهم  ایجاد مناطق آزاد و مناطق ویژه اقتصادی ۵. یادداشت تفاهم توسعه منابع انسانی پاکستان ۶. یادداشت تفاهم  تبادل فیلم‌های سینمایی ٧. یادداشت تفاهم شناسایی متقابل استاندارد ٨. یادداشت تفاهم همکاری های حقوقی .

سرانجام  این دیدار با صدور یک بیانیه مشترک مرسوم در سفرهای سطح بالا به اتمام رسید و  آقای رئیسی اسلام آباد را به مقصد لاهور و کراچی ترک کرد.

 دیدار رییس جمهور به پاکستان قبل از تنش اخیر  بین ایران و اسرائیل تنظیم شده بود و ارتباطی با تحولات اخیر در آسیای غربی نداشت.گرچه توسط برخی شخصیت‌ها اشاراتی به  اقدام شجاعانه ایران در هدف قرار دادن اسرائیل  شد.

طی این سفر رسانه های پاکستان  در سطح گسترده ای به پوشش خبری پرداختند.  در سفر به لاهور و کراچی نیز مجموعه ای از برنامه‌های عمدتا فرهنگی و دیپلماسی عمومی برای رئیس جمهور و همسرش تدارک دیده شد که انعکاس گسترده ای در ایران  و پاکستان داشت.  در نظام‌های فدرال مانند پاکستان  سروزیر ایالت یا استاندار و وزیران ایالات هیچگونه اختیار مذاکره و تبادل نظر در امور کلان مثل سیاست خارجی، دفاعی، امنیتی و اقتصادی ندارند و صرفا سفر رئیس جمهور به این دو ایالت در چارچوب دیپلماسی عمومی  قابل ارزیابی است .

تبادل سفر و گفتگو های مستمر و مستدام در سطوح عالی بین دو کشور همسایه امری پسندیده و ضروری است مشروط بر اینکه اینگونه سفرها به نتایج ملموس منجر  و  موازین معمول و تشریفاتی در شأن  دو کشور نیز  مراعات شود.   به تعبیری مورد اشتیاق طرفین  و به صورت مرضی الطرفین  صورت گیرد ، در این سفر مواردی احساس می شود که نشان از عدم اشتیاق  طرف پاکستانی می دهد از جمله در حوزه تشریفات و استقبال از رئیس جمهور کشورمان  نوعی عقب گرد نسبت به گذشته احساس می شود .

 به یاد دارم در سفر آقای روحانی به اسلام آباد در سال ۹۵ که شخصا شاهد بودم در همین  فرودگاه‌ شخص نواز شریف نخست وزیر وقت در پایین پلکان هواپیما از آقای حسن روحانی استقبال کرد و به نشانه احترام چند توپ نیز شلیک شد، به هنگام خروج نیز شخص رئیس جمهور آقای  ممنون حسین در فرودگاه  مهمان را بدرقه کرد و طی اقامت کوتاه  آقای حسن روحانی دو مراسم ضیافت نخست وزیر و رئیس جمهور  پاکستان برگزار شد.

 اکنون در این سفر حضور وزیر مسکن پاکستان آقای ریاض حسین پیرزاده  جای پرسش است و در عرف دیپلماتیک  نوعی کاهش مراسم تشریفات سفر تعبیر می شود.

دست آوردهای سفر شامل هشت فقره سند فوق الذکر ، نامگذاری خیابانی به نام ایران ، دکترای افتخاری به رئیس جمهور ، بیانیه مشترک و چند مراسم  فرهنگی و باز دید از چند مکان فرهنگی  برای رییس جمهور و همسرش در مجموع از وزانت و اعتبار در  چنین سطحی  برخوردار نیستند.

 اسناد امضاء شده در این سفر نیز از اهمیت و جایگاه خاصی حکایت  نمی کند،  به ویژه یادداشت تفاهم ها در شأن یک چنین دیدار عالی رتبه نیست و حتی در سفر مدیران میانی نیز قابل حصول بود .

هدف‌گذاری  ده میلیاردی مبادلات تجاری  بین دو کشور نیز  با توجه به تحریم‌های ایران و تاکید پاکستان بر رعایت این تحریم ها  اقدامی حساب شده تلقی نمی شود به ویژه اینکه  طی چند دهه  گذشته دو کشور حتی نتوانسته اند سطح مبادلات خود را به ۵ میلیارد برسانند، حال ناگهان سطح ۱۰ میلیارد دلار را هدف گذاری کرده اند. همزمان با این سفر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بار دیگر پاکستان را تهدید به تحریم کرد و گفت احتمال تحریم کشورهایی که به دنبال همکاری تجاری با ایران هستند وجود دارد.

 مبتکر هدف‌گذاری سطح ده میلیارد دلاری بین دو کشور باید روشن سازد  در حالی که چندین سال است  ایده شعار پنج میلیاردی توسط ایران ناکام مانده،  حال چگونه و با چه ابزاری ده میلیارد دلار هدف‌گذاری شده آنهم با وحود تحریم ها  و ارتباط نداشتن ایران با نهادهای اقتصادی جهان .

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران قبل از سفر رئیس جمهور کلیپی از میزان مبادلات تجاری ایران و پاکستان را با رقم حدود  دو میلیارد دلار صادرات ایران و ۶۷۳ میلیون دلار  صادرات پاکستان به ایران پخش کرد. رئیس جمهور نیز از هدف گذاری ۱۰میلیارد دلاری برای مبادلات تجاری بین دو کشور سخن به میان آورد، این در حالی است که  تحریم های  ایران عملا تجارت مستقیم با پاکستان را مختل کرده است.

 سفر رئیس جمهور به دو شهر بزرگ لاهور و کراچی  بسیار به جا و مناسب ارزیابی می شود ولی باید این نکته را در نظر داشت که مردم پاکستان به طور کلی نسبت به ایران از چنین ابراز احساسات و علاقه ای برخوردارند و لذا نباید آن را محدود  و منحصر به  این سفر آقای رئیسی کرد  . این علاقه پاکستانی‌ها به ایران ریشه در تاریخ ، فرهنگ و پیوندهای مشترک تمدنی دارد که در نتیجه این عوامل و عناصر ، همدردی و همدلی و همراهی مردم پاکستان نسبت به ایران را ایجاد کرده است.

 و اما ارزیابی نهایی از سفر رئیس جمهور به پاکستان:

 تشریفات سطح پایین و دو روز سفر به لاهور و کراچی از نظر برخی  بیانگر آن است که این سفر به اصرار طرف ایرانی صورت گرفته تا آقای رئیسی برای سفر به سریلانکا  مستمسک سفر پاکستان را داشته باشد . پاکستانی‌ها در مراودات با کشورهایی مثل ایران به امتیازات اقتصادی چشم دوخته اند همان انتظاری که از عربستان و سایر کشورهای عربی دارند.  ولی از قرار معلوم نسبت به امتیاز مالی از ایران مایوس شده و از طرف دیگر دندان های ما را شمرده و ذائقه مسئولین را تشخیص داده اند.  از این رو با اظهارات ستایش گونه و مدیحه  سرایی از قدرت و شوکت و عظمت ایران در گذشته و حال  دل ما را خوش کنند.   در این سفر هم برخی چهره ها از ایران به‌عنوان پادشاه جهان اسلام و شیر خاور میانه یاد کردند و البته از اینکه دل ما از عملیات  وعده صادق خنک شده، سخن گفتند. ظاهراً این شگرد پاکستانی‌ها  جواب هم داده و رضایت طرف ایرانی را نیز جلب کرده  است.

 قبل از انقلاب در پاکستان ، ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده‌ ولی طی چهار دهه گذشته به مرور این جایگاه ‌ایران  تقلیل یافته و عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس جای آن را گرفته اند  به طوریکه شهباز شریف اولین سفر خارجی خود را به عربستان اختصاص داد و متعاقب آن،  وزیر خارجه عربستان در صدر یک هیئت  اقتصادی و سیاسی به اسلام آباد سفر کرده و پیرامون چگونگی سرمایه گذاری در پاکستان به مذاکره ‌پرداخت.  قرار است در آینده نزدیک، یک هیئت  شامل شرکتهای عربستانی برای اجرای این تفاهمات به پاکستان  سفر کنند.

پاکستان زمانیکه انتظارات خود از ایران را عملی نمی بیند و از سوی دیگر روابط را در یک فاز بی اعتمادی  و بعضآ چالشی مثل تشکیل گروه زینبیون، موشک‌پرانی و گروههای تجزیه طلب و تروریست می بیند طبیعی است که روی روابط با عربستان تمرکز بیشتری کند و به ایران صرفا نگاه نمایشی برای استفاده داخلی داشته باشد.

 در مجموع سطح تشریفات پایین که پاکستان برای رئیس جمهور قائل شد و اسناد نه چندان مهم امضاء شده و دست آوردهای ناچیز سفر  بیانگر این است که اینگونه سفرها ی تشریفاتی و تجملاتی بیشتر با پیگیری ایران صورت گرفته که وزارت خارجه مدیریت آن را به عهده داشته و احتمالا حوزه سیاسی و اقتصادی وزارت  خارجه بیشتر به خاطر کسب اعتبار سعی در متقاعد کردن عالی ترین مقامات از جمله رئیس جمهور به انجام سفر نموده در حالیکه شأن و جایگاه رئیس جمهور کشور  به مراتب بیش از این است که خرج  اینگونه سفر های تشریفاتی با دست آوردهای اندک شود.

به نظر می رسد حوزه  پاکستان در وزارت خارجه  توجه  ویژه شخص وزیر و سازمانهای  نظارتی به برنامه ریزی های سطحی کسانیکه تجربه لازم را  در امور پاکستان ندارند و با دادن اطلاعات نادرست  تصمیم گیران کلان را دچار اشتباه کرده و اعتبار  کشور را قربانی امیال  اداری و صنفی خود می سازند،  طلب می کند.

روابط با پاکستان برای ایران اهمیت حیاتی دارد  و ایجاب می کند به جای این  سفرهای تشریفاتی با دست آوردهای ناچیز به موارد و مطالب عمیق  و سرنوشت ساز  تامین کننده منافع ملی ایران  تمرکز شود وگرنه فرصتهای موجود از بین می رود  به طوری که ترمیم آنها  در آینده  پر هزینه و ناممکن خواهد بود.